کودک نوپا به پدرش سیلی می زند تا مطمئن شود که او با یک مادر مرده باقی مانده است: وکیل
یک کودک خردسال به پدرش سیلی می زند تا ببیند آیا او زنده است یا نه، پس از اینکه طبق گزارش ها پدرش به مدت پنج روز با جسد مادر مرده اش در یک پناهگاه بی خانمان در نیویورک رها شد.
کارگران مرکز خانواده ایست ریور در ماه ژوئیه، مادر شلبی وست لیک را زیر یک تخت در نزدیکی نوزادش لیریک لابوی مرده یافتند. نیویورک پست گزارش شده است. دادگاه پزشکی شهر گفت وست لیک بر اثر مصرف بیش از حد در یک تصادف جان خود را از دست داده است.
پدر کودک خردسال، کوران لبوی، قصد دارد از شهر و اداره خدمات بی خانمان‌ها برای غرامت 5 میلیون دلاری به خاطر رها کردن دختر 15 ماهه‌اش که در نزدیکی مادر مرده‌اش پیدا شد، شکایت کند.
پدر دادخواستی را به دادگاه عالی منهتن ارائه کرد و مدعی شد که دخترش با "مدفوع انسان" پوشیده شده است و هنگامی که او را پیدا کردند به شدت کم آب شده است.
به گفته این نشریه، ست هریس، یکی از وکلای لابوی، گفت که کودک خردسال "به طور معمول در حالی که پدرش خواب بود سیلی می زد."
او در این تصادف هفت کیلوگرم وزن کم کرد و به گفته پدرش از آن زمان تا کنون از ناراحتی رنج می برد.
لابوی در مورد دخترش گفت: "نمی دانم تا کی با این موضوع رنج خواهد برد. او از جدایی بسیار نگران است." پست.
به گفته هریس، کودک خردسال و مادرش حدود سه تا چهار ماه را در پناهگاه بی‌خانمان‌ها گذراندند، او گفت که زنده بودن نوزاد «شگفت‌انگیز» است. جسد وست لیک تا زمانی که یکی از افراد محلی از «بوی بد» خبر داد پیدا نشد.
آلیسون کینان، یکی دیگر از وکیل مدافع لابوی، گفت که وست لیک آخرین بار در 19 جولای، شش روز قبل از کشف جسدش، وارد پناهگاه شد.
کینان گفت: «اجازه دادن به نوزاد برای پنج روز بدون توجه با مادر مرده‌اش نه تنها بر بی‌تفاوتی و کمبود انسانیت نسبت به نیازمندان تأکید می‌کند، بلکه نشان‌دهنده سوء استفاده کامل از شهر نیویورک و اداره خدمات بی‌خانمان‌ها است». گفت. به پست.
لبوی گفت که دخترش هنوز هم تقریباً هر شب برای مادرش گریه می‌کند، اگرچه او تا حدودی در حال بهبودی است و وزنی را که در طی تصادف از دست داده بود به دست می‌آورد. او گفت که او در یک پناهگاه بی خانمان ها با بثورات پوشک "وحشتناک" پیدا شد که هنوز در حال بهبود است.
او می‌گوید: «او همیشه نیمه‌شب از خواب بیدار می‌شود، لگد می‌زند، سرزنش می‌کند، می‌گوید «مامان»، من به او نگاه می‌کنم و گاهی گریه می‌کنم.
به گفته این روزنامه، لابوی اکنون پس از ترک شغلش در اداره مسکن شهر نیویورک، وقت خود را صرف مراقبت از دخترش می کند.
"من مجبور شدم همه چیز را رها کنم. او گفت: «او در حال حاضر اولویت اول من است. دخترم تا آخر عمر باید از نظر ذهنی با این موضوع کنار بیاید.»
نیوزویک برای اظهار نظر با وکلای Laboy و بخش خدمات بی خانمان تماس گرفت.
[ad_2]