واکسینه نشدن می تواند کودک آزاری باشد
او فقط در 30 سالگی بود که کووید-19 او را به مدت سه شب در بیمارستان بستری کرد. زنی که من خوب می شناسم در نهایت آزمایش منفی داد، اما پس از آن "کووید طولانی" همه چیز را فرا گرفت. او که قبلا سالم بود، اکنون از یک بیماری التهابی ناتوان کننده رنج می برد. ممکن است یک سال طول بکشد تا او به طور کامل بهبود یابد - و برخی نه.
اضافه کنم که واکسن نزده؟ این آشنایی در پروفایل معمول افرادی که از عکس گرفتن خودداری می کنند نمی گنجد. او تحصیلکرده و از نظر سیاسی در جناح چپ است، البته در سمت چپ افراطی.
اما داستان به همین جا ختم نمی شود. نوزاد 10 ماهه او به کووید-19 مبتلا شده است که به احتمال زیاد از او منتقل شده است. نوزاد خوشبختانه تب مختصری داشت اما مادرش دیگر نمی توانست به او شیر بدهد. پدر نمی تواند سر کار برود زیرا هم از مادر و هم از نوزاد مراقبت می کند. زندگی خانگی آنها به هم ریخته است.
یکی از نویسندگان برجسته علمی به من گفت: «واکسینه نکردن کودک آزاری است. او تقریباً آن بیانیه تند را پس گرفت، اما این کار را نکرد. و من مجبور شدم موافقت کنم.
امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه اخیرا استعفا داد و گفت که می خواهد با ممانعت از دسترسی شهروندانش به مکان های عمومی، شهروندانش را که واکسینه نمی شوند، «خشم» کند. ماکرون ظاهرا معتقد است که پیوستن به خشم فزاینده عمومی نسبت به اقلیت حامی این بیماری همه گیر از نظر سیاسی بی خطر است.
داستان کانادایی‌هایی است که در یک پرواز چارتر به مکزیک اخیراً رفتار بدی داشتند. آنها الکل حمل می کردند، ماسک نمی زدند و در یک مورد حتی در کشتی استفاده می کردند. مهمانان شامل شخصیت های تلویزیونی، تأثیرگذاران رسانه های اجتماعی و دیگر رهبران فرهنگی بودند.
خطوط هوایی بیشتر آنها را در مکزیک ترک می کنند.
در ایالات متحده، خشم علیه تخت‌های مراقبت‌های ویژه واکسینه نشده که اکنون بیش از حد شلوغ شده‌اند، آشکار شده است. از گزارش می توانید متوجه شوید.
در آیووا، ناظم بازنشسته مدرسه، دیل ویکس، 15 روز منتظر ماند تا در بیمارستانی بزرگ تختی دریافت کند که بتواند سپسیس او را درمان کند، وضعیتی که نیاز به درمان فوری دارد. او درگذشت.
رسانه ها همچنین ری دمونیا تاجر آلابامایی را که از بیماری قلبی فوری رنج می برد و به مراقبت های تخصصی نیاز داشت، درک کردند. دمونیا پس از رد شدن توسط 43 بیمارستان در سه ایالت درگذشت.
در همین حال، بیمارستان‌ها شاهد افزایش نگران‌کننده سوء استفاده از کارکنان خود توسط بیماران COVID-19 و بازدیدکنندگان آنها بوده‌اند. در ابتدا، این مراقبان به عنوان به خطر انداختن جان خود برای نجات دیگران مورد استقبال قرار گرفتند. بسیاری خشونت جدید را ناشی از ناامیدی جامعه از بحران بهداشتی مداوم می دانند.
این بدون شک نشان دهنده تغییر در جمعیت شناسی جمعیت به شدت بیمار COVID-19 است. در ابتدا، قبل از اینکه واکسن ها به راحتی در دسترس قرار گیرند، همه انواع افراد آلوده به بیماری جدی مبتلا شدند. اکثریت قریب به اتفاق کسانی که نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند اکنون واکسینه نشده اند.
این گروه به شدت تحت فشار «محافظه‌کاران» خودداری هستند که توسط رئیس‌جمهور سابق و مقلدین او آموزش دیده‌اند تا کارشناسان پزشکی را نادیده بگیرند، خشم خود را خفه کنند و خشم خود را به نمایش بگذارند. برخی از بازدیدکنندگان آنها وقتی به آنها گفته می شود که ماسک بزنند دچار هیستریک می شوند. کارکنان بیمارستان دچار شکستگی استخوان، ضربات به سینه و توهین نژادی شده اند.
مادر جدیدی که در بالا به آن اشاره کردم بسیار چپ دست است، اما برخی از راست گرایان را به اشتراک می گذارد. او دوست دارد اقتدار را نادیده بگیرد. (او فاصله گذاری اجتماعی را مسخره کرد.) او احتمالاً تصمیم گرفته است که بدون بیماری جدی از COVID-19 جان سالم به در ببرد.
در مورد احتمال بهبودی او، اما انتقال ویروس به افراد آسیب پذیرتر... خوب، این مشکل او نیست. درست؟ به نظر می رسد این عدم نگرانی به نوزاد تازه متولد شده او نیز سرایت می کند.
اکثریت واکسینه شده به سرعت علاقه خود را نسبت به سرنوشت افراد واکسینه نشده از دست می دهند - و این به صورت دیپلماتیک بیان می شود. مورد دوم می تواند غیرمسئول، نادان، خودخواه، از نظر ذهنی نامتعادل یا هر ترکیبی از موارد فوق باشد. ما فقط برای بیگناهان اطرافشان متاسفیم.
فروما هاروپ یک روزنامه‌نگار، نویسنده و مقاله‌نویس برنده جایزه است.
نظرات بیان شده در این مقاله متعلق به خود نویسنده است.
[ad_2]