دموکراسی در حال مرگ است. گزارش اخیر منتشر شده توسط موسسه بین المللی دموکراسی و کمک به انتخابات (IDEA) نشان می دهد که تعداد کشورهایی که به سمت اقتدارگرایی حرکت می کنند سه برابر بیشتر از کشورهایی است که به دموکراسی نزدیک می شوند. این یافته ها گزارش شاخص دموکراسی 2020 واحد اطلاعات اکونومیست را تقویت می کند که نشان می دهد کمتر از 9 درصد از جمعیت جهان در "دموکراسی کامل" زندگی می کنند. بیش از یک سوم تحت حکومت استبدادی زندگی می کنند.
در بحبوحه این فروپاشی دموکراتیک، ایالات متحده به رهبری دولت بایدن در تلاش است تا با میزبانی نشست دموکراسی در 9 و 10 دسامبر اقدامی انجام دهد. این اجلاس دولت‌های سراسر جهان را گرد هم می‌آورد تا به موضوعاتی مانند مبارزه با استبداد، مبارزه با فساد و ارتقای حقوق بشر بپردازند.
با توجه به واقعیت چالش های سیاسی داخلی، دولت بایدن باید از هر شکلی از ترویج دموکراسی اجتناب کند. در عوض، ایالات متحده باید یک چهره متواضع را در اجلاس نشان دهد و به دنبال یادگیری از کشورهای دیگر به همان اندازه که به دنبال تنظیم دستور کار خود است. به جای ارائه رسمی تعهدات کشورها، این اجلاس باید به عنوان تبادل نظر در مورد چالش های ناخوشایند دموکراتیک در یک چشم انداز جهانی پیچیده عمل کند.
زمان برگزاری اجلاس نمی تواند فوری تر باشد. فرسایش دموکراتیک در طول همه‌گیری COVID-19 تشدید شد زیرا رهبران مستبد قدرت اجرایی را غصب کردند و فضاهای غیرنظامی را بستند. این بیماری همه گیر نابرابری اقتصادی را نیز تشدید کرده است. بانک جهانی پیش‌بینی می‌کند که در سال 2021، 20 درصد ثروتمندترین افراد بیشتر از همه زیان‌های ناشی از همه‌گیری را جبران خواهند کرد، در حالی که 20 درصد فقیرترین در رتبه‌بندی درآمد، همچنان 5 درصد از درآمد خود را از دست خواهند داد. مردم در سراسر جهان، به ویژه آنهایی که از جوامع به حاشیه رانده شده اند، به درستی از خود می پرسند که آیا دولت های آنها می توانند زندگی آنها را بهبود بخشند یا خیر.
ترکیبی از افزایش تمایلات اقتدارگرایانه در طول همه‌گیری، نابرابری اقتصادی بی‌سابقه و تداوم بحران آب‌وهوایی به این معنی است که دفاع از دموکراسی نمی‌تواند مرتبط‌تر و مهم‌تر باشد. با این حال، این جنجال حتی قبل از شروع اجلاس به وجود آمد.
برخی تعجب می کنند که چرا ایالات متحده و همه شکست های سیاسی آن که به دموکراسی منتهی شد، که گزارش IDEA آن را "عقب نشینی" توصیف کرد، حتی به جای تمرکز بر حیاط خلوت خود، یک اجلاس ترتیب داد. شاخص لیبرال دموکراسی غیرانتفاعی سوئدی V-Dem که شاخص هایی مانند استقلال قضایی و آزادی مطبوعات را اندازه گیری می کند، نشان داد که 36 درصد از همه عقب نشینی های دموکراتیک در سال گذشته در ایالات متحده و متحدان مستقیم آن رخ داده است که به نظر متناقض است. از ادعاهایی مبنی بر اینکه فرسایش دموکراتیک توسط دولت های مستبدی مانند چین و روسیه رهبری می شود.
برخی دیگر تعجب می‌کنند که چگونه کشورهای مستبدی مانند هند، فیلیپین و لهستان حتی دعوت‌نامه‌هایی را برای این اجلاس اختصاصی دریافت کرده‌اند و این سوال را مطرح می‌کنند که آیا این مجمع بیشتر یک اپتیک است تا یک محتوا.
دموکراسی رو به زوال در غرب و فهرست مشکوک مهمانان به این معنا نیست که اجلاس اتلاف وقت یا منابع است. ایالات متحده، به ویژه تحت رهبری دولت بایدن، که صراحتاً به آرمان های دموکراتیک متعهد است، هنوز فرصت بی سابقه ای برای گرد هم آمدن و اتحاد کشورها دارد. با این حال، واقعیت این است که در حالی که دولت‌ها، جامعه مدنی و بخش خصوصی برای گرد هم آمدن آماده می‌شوند، احیای دموکراسی مستلزم خلاقیت و ایده‌ها و همچنین تعهدات ملموس دولت است. این واقعیت که دموکراسی در سراسر جهان در حال عقب‌نشینی است، به این ایده اعتبار می‌دهد که هیچ رهبر یا کشوری مقصر نیست، بلکه روندهای چالش برانگیز جهانی نقش بزرگی در فرسایش آن ایفا کرده‌اند.
هیچ پاسخ آسانی برای حل یک سری چالش های دموکراسی وجود ندارد. در حالی که رسانه های اجتماعی به عنوان منبع اصلی اخبار همچنان به محبوبیت خود ادامه می دهند، ایالت ها برای مقابله با اطلاعات نادرست و تبلیغات تلاش می کنند. تغییرات آب و هوایی و نابرابری اقتصادی منجر به افزایش سطح مهاجرت جهانی شده است، به طوری که دولت ها با چالش تعیین اینکه چه کسی هستند و مجبور به مقابله با احساسات ضد مهاجرتی اغلب نامناسب هستند، همانطور که وضعیت رو به وخامت بلاروس نشان می دهد. افزایش جنایات خشونت آمیز در سراسر جهان گفتگوی چالش برانگیزی را در مورد تعادل بین حفظ امنیت عمومی و ترویج آرمان های عدالت برانگیخته است. تشدید دو قطبی شدن سیاسی در بسیاری از کشورهای مختلف مانند شیلی و هند، عملاً به احزاب سیاسی مختلف منجر شده است، و مشارکت در عمل مصالحه را در دموکراسی‌ها دشوار کرده است.
برخی از دولت ها مانند برزیل، بلاروس، میانمار و سودان بدون شک به دنبال حکومت استبدادی به عنوان راهی برای اجتناب از مبارزه با این مسائل هستند. اما در چنین لحظه پیچیده و سرنوشت سازی، هیچ تصمیم نقره ای وجود ندارد. از لحاظ تاریخی، ایالات متحده نقش مدافع دموکراسی را در اجلاس سران و پس از آن ایفا کرده است و ایالات متحده باید تلاش کند از چگونگی تلاش کشورهای دیگر در سراسر جهان برای ترویج اصلاحات دموکراتیک بیاموزد.
پروژه دموکراسی سازی صندوق مارشال آلمان نمونه ای را به عنوان روشی برای تبادل افکار دموکراتیک ارائه می دهد. این طرح با گرد هم آوردن شش شهر آمریکا و شش شهر اروپایی، چگونگی تعهد شهرداری‌ها به چالش‌های دموکراتیک کلیدی مانند ترویج انتخابات آزاد و باثبات، حمایت از روزنامه‌نگاری محلی، ایجاد توازن بین مفاهیم عدالت و امنیت عمومی، و مشارکت شهروندان در مدیریت شهری را بررسی می‌کند.
این پروژه خواستار تصمیمات سیاسی مشخصی نشده است. بلکه شهرها از یکدیگر یاد گرفته اند. شهر فرانکفورت یک شورای مشورتی در مورد اتباع خارجی ایجاد کرده است که هدف آن ادغام نگرانی ها و دیدگاه های غیرشهروندان در تصمیم گیری های سیاسی است. آمستردام سن رای دادن در انتخابات محلی را به 16 سال کاهش داده است و تلاش می کند حق رای را گسترش دهد و به جوانان صدای خود را بدهد. برنامه کوپن دموکراسی سیاتل، که از بودجه عمومی استفاده می کند تا به شهروندان اجازه مشارکت در کمپین را بدهد، هدف آن محدود کردن تأثیر پول بر سیاست است.
اجلاس سران دموکراسی می تواند از مدل مشابهی برای یادگیری از کشورهای سراسر جهان، نه فقط غرب، استفاده کند که از نوآوری مؤثر استفاده می کنند. زامبیا اخیراً انتخابات مسالمت آمیزی برگزار کرد و با موفقیت قدرت را به حزب مخالف منتقل کرد. گامبیا با موفقیت فضای اعتراض غیرنظامیان را به جای سرکوب آن افزایش داده است. اوکراین در روند کلی اصلاحات پارلمان خود شرکت می کند که منجر به افزایش کارایی و مشارکت شهروندان این کشور شده است. در بحبوحه همه‌گیری، فنلاند و نیوزلند تصمیمات شفاف و فراگیر برای ادامه انتخابات گرفتند که منجر به موفقیت نهایی شد.
بله، خود دموکراسی در خطر است. اما در شهرهای سراسر جهان، شهروندان و دولت‌ها در حال نوآوری هستند و تلاش می‌کنند تا چالش‌های ناخوشایند کنونی را حل کنند. اجلاس سران دموکراسی می تواند رویدادی قدرتمند و کاتالیزور باشد - اگر ایالات متحده خود را یک یادگیرنده و سازمان دهنده ببیند، نه یک مروج.
اسکات وارن عضو مدعو در موسسه آگورا بنیاد استاوروس نیارخوس در دانشگاه هاپکینز است.
نظرات بیان شده در این مقاله متعلق به خود نویسنده است.
[ad_2]
مقالات مشابه
- ریزه اندام پورتلند اجاره آپارتمان نشان می‌دهد قدرت از گیاهان و مقدار زیادی از نور
- تنها پس از هشت ماه ازدواج، مدیسون کوثورن، نماینده کنگره، طلاق خود را اعلام کرد
- پنجاب حکومت نظامی به پایان می رسد, فردا قفل باقی می ماند تا مارس 31: وزیر
- با Sachin خلبان شکست یک بخش از کنگره ناآرام در برابر Gandhis
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- بالیوود Badnaam هوآ عزیزم Tere Liye - توسط Shobhaa د
- هنگ کنگ 'مضطرب و عصبانی و وحشت زده,' سابق مجلس می گوید: چین پیشنهادی قانون تامین
- رسانههای اجتماعی کمک می‌کنند صدای پرندگان در معرض انقراض به رتبه پنجم جدول موسیقی استرالیا برسد
- "خوش به عصر مس': چرا coronavirus همه گیر می تواند جرقه یک فلز تجمع
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی