علائم شکست ایمپلنت

پروتکل های مختلفی برای افزایش بقای ایمپلنت در افراد سیگاری ارائه ایمپلنت لینک شده است. محققان پیشنهاد کردند که افراد سیگاری حداقل برای افزایش سطح لخته شدن پلاکت و خون و همچنین اثرات کوتاه مدت نیکوتین ، باید حداقل 1 هفته قبل از جراحی سیگار را ترک کنند. بیمار باید حداقل 2 ماه پس از قرار دادن ایمپلنت از استعمال دخانیات خودداری کند ، در این صورت ترمیم استخوان به مرحله استئوبلاستیک رسیده و استخوان سازی اولیه تجمع می یابد. محققان می گویند ممکن است با استفاده از آنتی بیوتیک های قبل از عمل و ایمپلنت های روکش شده با هیدروکسی آپاتیت ، اثرات ایمپلنت مخرب آن کاهش یابد. در صورت مشاهده علائم زیر با پزشک خود مشورت کنید: دشواری در جویدن غذا التهاب لثه ها کاهش بافت لثه تورم در اطراف بافت کاشت شل شدن ایمپلنت درد و ناراحتی شدید شل شدن ایمپلنت های دندانی از نظر بالینی ، شل شدن ایمپلنت های دندانی با افزایش تحرک یا درد مشخص می شود. از نظر رادیوگرافی ، از بین رفتن استخوان کریستال ایمپلنت قبل از کاشت باعث شل شدن ایمپلنت دندان می شود. شل شدن ایمپلنت های دندانی پس از یک سال قرار دادن در دهان اتفاق می افتد. ایمپلنت های شل دندانی نیز می تواند نتیجه آسیب جراحی ناشی از گرم شدن بیش از حد استئوتومی باشد. مراقبت از ایمپلنت دندان از برس های مخصوص استفاده کنید برای مسواک زدن ایمپلنت های دندانی می توانید از مسواک معمولی استفاده کنید ، اما بعضی اوقات بیماران نمی دانند از کدام مسواک استفاده کنند. در استفاده از مسواک صوتی ، برقی یا دستی ایمپلنت هیچ تفاوت اساسی وجود ندارد ، بنابراین هر کدام برای استفاده مناسب است. نخ دندان در بهداشت ایمپلنت نخ دندان در داروخانه ها انواع مختلفی دارد و انتخاب صحیح آن بسیار دشوار است. به طور کلی ، دندانپزشکان استفاده از نوار یا نخ دندان را بلافاصله برای کاشت ایمپلنت توصیه می کنند ، زیرا استفاده از نخ دندان می تواند از بافت اطراف دندان و لثه محافظت کند. در صورت ریزش ایمپلنت دندان چه باید کرد؟ متاسفانه ایمپلنت های دندانی مانند دندان های طبیعی شیری و دائمی نیستند. اگر ایمپلنت شما شل یا افتاده باشد ، هیچ جایگزینی برای آن وجود ندارد مگر اینکه آن را با ایمپلنت دیگری جایگزین کنید ، بنابراین سعی کنید در مورد ایمپلنت دندان خود صحبت نکنید زیرا باعث لق شدن ایمپلنت دندان می شود. شل شدن ایمپلنت های دندانی اگرچه درصد بسیار کمی ایمپلنت از وقوع آن است ، اما شل شدن آن به هیچ وجه تجربه خوبی نخواهد بود. در این مقاله می توانید در مورد شل شدن ایمپلنت های دندانی اطلاعات کسب کنید. شل شدن ایمپلنت ، اگر اندکی پس از کاشت کاشته شود ، به دلیل یکی از موارد زیر است: گرمای بیش از حد استخوان نقص در بهبودی بافت پایداری اولیه کافی یا فشار زیاد بر روی کاشت روشهای مختلف کاشت دندان برای بیماران دیابتی کاشت دندان و شرایط دیابت برای موفقیت ، به توانایی شما در حفظ بیماری و همچنین رعایت نکات بهداشتی بهداشت دهان و رژیم های غذایی سالم بستگی دارد. شما می توانید روش های مختلف کاشت دندان ایمپلنت را انتخاب کنید ، اما پیش از این با دندانپزشک خود مشورت کنید و در مورد موفقیت و شکست صحبت کنید: کاشت کامل فک: هر چهار روش رایج در بیماران دیابتی است. دندانپزشک شما چهار ایمپلنت دندان را به فک شما منتقل می کند. اگر به مجموعه کاملی از دندان های بالا یا پایین نیاز دارید ، این روش می تواند استخوان موجود را در حداکثر سطح خود پشتیبانی کند. بنابراین نیازی به پیوند استخوان نیست و روند کار آسیب را کاهش می دهد. کاشت مینی ایمپلنت: اگر تنها یک دندان از دست رفته دارید ، داشتن ایمپلنت یک مینی ایمپلنت دندان بهترین شرط شماست. بدانید که این یک راه حل دائمی نیست و نیاز به تعمیر و تعویض مداوم دارد. این روش برای بیماران دیابتی توصیه نمی شود زیرا لثه شما بیشتر در معرض عفونت است. کاشت فوری: شما می توانید دندان های خود را در یک روز تغییر دهید ، اما برای بیماران دیابتی ایده آل نیست زیرا در بین جراحی ها اغلب نیاز به زمان بیشتری برای بهبودی است. جایگزینی تک دندان: مناسب برای نتایج کوتاه مدت ، یک دندان جایگزین از یک روش فوری استفاده می کند. در روند نزولی ، می تواند دندانهای از دست رفته خود را در معرض پوسیدگی دندان قرار دهد ، ایمپلنت که در نهایت منجر به کار بیشتر دندانپزشکی خواهد شد. همانطور که می بینید ، بهترین روش برای انجام ایمپلنت های دندانی به عنوان یک فرد مبتلا به دیابت انتخاب هر چهار روش است.